Система славянских единоборств «Кривич»

Опубликовано автором

«Кривич» — синтетическая система славянских единоборств, сохранившихся на территории Беларуси, вобравшая в себя знания, собранные и систематизированные носителем славянских традиций Адамовичем Геннадием Эдуардовичем.

Система славянских единоборств «Кривич»

    — это:

  • методы физического и психического самосовершенствования человека;
  • древние славянские оздоровительные гимнастики;
  • способы защиты человека от внешнего вредоносного воздействия.

Общая информация о системе «Кривич»

«Кривич» — синтетическая система славянских единоборств, сохранившихся на территории Беларуси, вобравшая в себя знания, собранные и систематизированные Адамовичем Г. Э.

Название системы «Кривич», взято от названия славянского племени кривичей, воинское умение которых практикуют наши современники в системах воинских единоборств России:

  • Буза (на территории Тверского Верхневолжья),
  • Скобарь (Псков),
  • Собака (Новгород),
  • Веселый (Вологда).

КРИВИЧИ — славянское племя, пришедшее на территорию Псковщины еще в VI веке. Вначале центр поселений кривичей находился на Псковщине, найденные тут памятники датируются VI — VII и последующими столетиями. В VIII ареал кривичей расширился на Половщину и Смоленщину. А в Х веке в районах Заславля и Борисова ареал кривичей смешался с ареалом дреговичей. Кривичи занимали Половщину, Витебщину, Минщину, Смоленщину и Виленьщину.

Название племени «кривичи» исследователи объясняют по-разному:

  • от имени старейшего в роду Крыва;
  • от слова «крэвная» (близкая по крови);
  • от языческого первосвященника Крыва-Крывейтэ;
  • от пересеченной, гористой местности (кривизна).

Воинская подготовка. Общая информация

Особенности системы «Кривич» и ее отличие от остальных систем славянских единоборств в первую очередь связаны с тем, что она создавалась специально для преподавания в высших учебных заведениях, а именно Белорусском государственном педагогическом университете.

Преподавание в университете помогало, и в то же время ставило перед создателем определенные требования. Рассмотрим их.

Помощь

  1. студенты (от 60 до 120 человек, с открытием заочного отделения, новых ежегодно) являлись своеобразным источником родовых знаний, которые они в виде контрольных работ или в личных беседах передавали автору.
  2. наличие большого количества специалистов высочайшего уровня на кафедре Теории методики физической культуры и оздоровительно-профилактической работы (1 академик, 7 докторов и 5 кандидатов педагогических, медицинских и исторических наук) позволяло получать консультации по большому количеству вопросов, особенно об особенностях физической подготовки.
  3. кафедра входила в факультет Народной культуры, руководство которой помогало автору во взаимодействии со специалистами по народному танцу, песням, прикладным ремеслам, преподающих на нем.

Определенные требования

  1. соответствие преподавания уровню университета, что подразумевало наличие всевозможных документов плюс требование к наличию учебников, по которым возможно обучение на очной и заочной форме.
  2. строгий контроль за соответствием преподавания со стороны специалистов кафедры, факультета и университета.

Опыт преподавания

Опираясь на знания сохранившиеся в роду автора и опыт занятий восточными единоборствами (школа Вьет Во Дао «Тхиен Дыонг») в 1995 году начались занятия со студентами, которые привели автора в неописуемое состояние. Первый год обучения показал следующее:

  • Для студентов освоение систем славянских единоборств, всего лишь один из предметов, который надо просто сдать.
  • Деление на семестры, приводило к полной утере, после каникул, физических кондиций и ранее приобретенных навыков.
  • Родовые знания не подходили для всеобщего обучения.
  • Опыт преподавания восточных систем, с его обоготворением учителя, скорее вредил, чем помогал.
  • Студентам требовался не только голый «мордобой», но и объяснение его с позиций исторических и национальных особенностей.

Все выше перечисленное потребовало от автора пересмотреть подход к занятиям и приступить к созданию системы «Кривич», которая в настоящее время состоит из четырех разделов.

Переход к блочной системе знаний позволил более четко определить темы, необходимые для преподавания, а в разделе «военная подготовка» перейти к преподаванию определенных методик, для удобства преподавания представленных в виде блоков, которые в свою очередь могли состоять из: стилей, гимнастик, техник и приемов. Чем была хороша блочная система знаний? Она позволяла более полно рассмотреть весь объем общедоступных знаний и постоянно дополнять его при помощи информации черпаемой студентами в своих родах.

Наиболее большим откровением для автора явилось четкое отличие приносимых знаний в воинской системе от существовавших систем славянских единоборств. Объяснение этого было найдено в истории Беларуси, вернее в рассмотрения вопроса о наличии определенной прослойки, составляющей примерно 10% от числа населения, — «шляхты» (дворян), а сохранившееся знание, отзвуки ее борьбы с Российской империей (восстания 1784, 1831 и 1864 гг.).

Студенты, в основном, представители шляхты, приносили фрагменты знания владения оружием или приемы рукопашного боя, сохранившиеся в их роду. Кроме получения отдельных фрагментов были и непосредственные личности, имеющие знания, сохранившиеся в роду, но еще не осознавшие то богатство, которое оказалась в их руках. Часть из них при помощи автора смогла не только систематизировать эти знания, но и оформили виде составной части системы «Кривич», в виде стиля, гимнастики, техники или приема.

Физическое воспитание. Общефизическая подготовка

Система «Кривич» основана на традициях белорусов и в общефизической подготовке опирается на сохранившийся до наших дней многовековой опыт. Наиболее полно традиция физического воспитания описанав учебном пособии «Фiзiчная культура на Беларусi (ад старажытнасцi да пачатку ХХ ст.)», написанном А. А. Шамаком, кандидатом исторических наук, доцентом кафедры Теории и истории культуры Белорусского государственного педагогического университета им. Максима Танка.

Отрывок из книги А. А. Шамака «Фiзiчная культура на Беларусi (ад старажытнасцi да пачатку ХХ ст.)»:

ХРАНАЛАГІЧНАЯ ТАБЛІЦА РАЗВIЦЦЯ ФІЗІЧНАЙ КУЛЬТУРЫ НА БЕЛАРУСІ
(ад старажытнасці да пачатку ХХ ст.)

8,5 — 4,5 тыс. гадоў да н. э.

  • узнікненне фізічных практыкаванняў і гульняў, звязаных з паляваннем і збіральніцтвам;
  • вынаходніцтва лука і стрэл, паяўленне практыкаванняў па стральбе з лука;
  • фарміраванне элементаў фізічнага выхавання

4,5 — 2 тыс. гадоў да н. э.

  • узнікненне фізічных практыкаванняў, звязаных з рэлігійнымі рытуаламі;
  • паяўленне фізічных практыкаванняў і гульняў, звязаных з земляробствам;
  • аддзяленне гульняў і практыкаванняў ад утылітарнапрактычнай дзейнасці

2,5 тыс. гадоў да н. э.

  • першае адлюстраванне паляўнічага, які выконвае рытуальны танец, на аскепку глінянага гаршка, знойдзенага археолагамі каля вёскі Юравічы Калінкавіцкага раёна

ІІ тыс. да н. э. — VІ ст. н. э.

  • вылучэнне элементаў вайскова фізічнай падрыхтоўкі;
  • узнікненне элементаў традыцыйнай фізічнай культуры беларусаў

V — ІХ стст.

  • — правядзенне крывічамі трызны пры пахаванні воінаў, у абрадзе якой выкарыстоўваліся элементы фізічнай культуры: фехтаванне, барацьба, стральба з лука, кіданне кап’я ў цэль

VІІ — VІІІ стст.

  • фарміраванне традыцыйнай фізічнай культуры беларусаў

VІІІ — ХІ стст.

  • правядзенне крывічамі, дрыгавічамі, радзімічамі святкаванняў у гонар язычніцкіх багоў Вялеса, Дажбога, Стрыбога, Перуна ды інш., на якіх абавязкова ладзіліся карагоды, гульні, спаборніцтвы

ІХ — ХІІІ стст.

  • фарміраванне вайсковафізічнага напрамку выхавання беларускіх феадалаў

ХІV — ХV стст.

  • вылучэнне фізічнай культуры беларускага рыцарства ў самастойны напрамак фізічнай культуры;
  • узнікненне элементаў фізічнай культуры гараджан

ХVІ ст.

  • вылучэнне традыцыйнай фізічнай культуры беларускага сялянства ў самастойны напрамак фізічнай культуры;
  • станаўленне фізічнай культуры гараджан

ХVІ ст., другая палова

  • увядзенне фізічнага выхавання ў сістэме навучальных устаноў Беларусі

ХVІІ ст.

  • вылучэнне фізічнай культуры шляхты ў самастойны напрамак

ХVІІ — ХVІІІ стст.

  • вылучэнне фізічнай культуры гараджан у самастойны кірунак фізічнай культуры;
  • фарміраванне педагагічных асноў фізічнага выхавання ў сістэме адукацыі Беларусі

1621 г.

  • распрацоўка пратэстанцкай Слуцкай гімназіяй статута, у якім была вызначана сістэма фізічнага выхавання, што ажыццяўлялася на працягу існавання гімназіі.

1640 — 1660 гг.

  • выкарыстанне ў арыянскіх навучальных установах Іўя, Клецка, Любчы, Нясвіжа, Навагрудка народных рухомых гульняў і групавых прагулак дзеля адпачынку і аздараўлення вучняў

1773 — 1795 гг.

  • дзейнасць Камісіі народнай адукацыі, якою ўпершыню ў план навучальных устаноў Беларусі было ўведзены абавязковае фізічнае выхаванне

ХІХ ст.

  • фарміраванне сістэмы фізічнай падрыхтоўкі войскаў на Беларусі як асобнага напрамку фізічнай культуры

1816 — 1832 гг.

  • уключэнне ў праграму народных вучылішчаў Віцебска, Капыля, Мсціслаўля, Магілёва, Оршы, Чавусаў, Чэрыкава заняткаў страявымі і групавымі гімнастычнымі практыкаваннямі, лазання па шасце, народных гульняў

1835 г.

  • стварэнне Полацкага кадэцкага вучылішча, у якім агульнае фізічнае выхаванне і спецыяльная фізічная падрыхтоўка здзяйсняліся на належным узроўні

ХІХ ст., другая палова

  • узнікненне спартыўнага напрамку фізічнай культуры на Беларусі

1854 г.

  • увядзенне элементаў фізічнай культуры ў навучальны план мужчынскай гімназіі Гродна, годам пазней — увядзенне ў навучальныя планы мужчынскіх гімназій БрэстЛітоўска, Віцебска, Гомеля, Мінска, Слуцка і прагімназій Бабруйска ды Мазыра.

1863 г.

  • год нараджэння Дзявочкі Міхала Фадзеевіча, славутага беларускага велагоншчыка, пераможца шматлікіх спаборніцтваў, чэмпіёна Расіі 1894 і Англіі 1896 г.

1868 г.

  • увядзенне элементаў фізічнай культуры (гульняў з мячом, танцаў, экскурсій) у Бабруйскім і Пінскім жаночых пансіёнах

1878 г.

  • увядзенне заняткаў рухомымі гульнямі, страявой і сакольскай гімнастыкай у гарадскіх рэальных вучылішчах Магілёва, Мінска, Пінска

1892 г.

  • стварэнне першай на Беларусі грамадскай спартыўнай арганізацыі «Мінскае таварыства аматараў спорту»

1894 г.

  • стварэнне гурткоў веласіпедыстаў у Брэсце і Віцебску (Брэсцкія аматары веласпорту правялі два велапрабегі)

1898 г.

  • адкрыццё ў Віцебску першага на Беларусі яхтклуба, членамі якога сталі ўладальнікі спартыўных парусных суднаў;
  • стварэнне ў Магілёве губернскага «Таварыства садзейнічання фізічнаму развіццю вучняў»

1902 г.

  • увядзенне ў мужчынскіх навучальных установах Беларусі ваеннагімнастычных заняткаў

1908 г.

  • правядзенне ІV Алімпійскіх гульняў ў Лондане. Першы ўдзел у Алімпійскіх гульнях спартсменаў Расійскай імперыі

1910 г.

  • арганізацыя скаўцкага руху на Беларусі. Стварэнне ў Гродне першага скаўцкага атрада (у выхаванні скаўта вялікая ўвага надавалася фізічнай і спартыўнай падрыхтоўцы);
  • выданне кіраўніком Палескай чыгункі загада ад 28.10.1910 г. «Аб арганізацыі спартыўных таварыстваў сярод служачых»

1911 г.

  • стварэнне Расійскага Алімпійскага камітэта;
  • правядзенне ў ліпені месяцы першынства па футболе ў Гомелі з удзелам 8 камандаў

1913 г.

  • правядзенне Першых Расійскіх Алімпійскіх гульняў у Кіеве;
  • пачатак развіцця цяжкай атлетыкі. Адкрыццё ў Мінску беларускім спартсменам А. Александровічам аддзялення санктпецярбургскага спартыўнага таварыства «Санітас»;
  • правядзенне першых лёгкаатлетычных спаборніцтваў у Гомелі;
  • адкрыццё яхтклуба ў Мазыры;
  • стваренне яўрэйскага нацыянальнага таварыства «Макабі» ў Віцебску

1914 г.

  • правядзенне Другіх Расійскіх Алімпійскіх гульняў у Рызе;
  • правядзенне першых на Беларусі спаборніцтваў па барацьбе ў Мінску. (Чэмпіёнам стаў У. Сакалдзінскі)

1916 г.

  • правядзенне ў Магілёве з’езда настаўнікаў па пытаннях пазашкольнага выхавання, на якім значная ўвага была нададзена фізічнаму выхаванню;
  • спыненне дзейнасці ўсіх спартыўных таварыстваў у сувязі з увядзеннем ваеннага становішча.

Понятие о стиле, системе, гимнастике

Система славянских единоборств «Кривич» состоит из множества знаний сохранившихся на территории Беларуси и переданных автору. Кроме отдельных фрагментов, были и непосредственные личности, имеющие знания, сохранившиеся в роду, но не могущие осознать все то чем владели.

Часть из них при помощи автора смогла не только систематизировать эти знания, но и оформили виде составной части системы «Кривич», в виде стиля или гимнастики, определение которых приведено ниже.

Система характеризуется четко разработанной программой, включающей:

  • историю возникновения (также и историю народа);
  • философское обоснование (традиционные воззрения);
  • оздоровительные методики;
  • элементы традиционной культуры (народные танцы и игры);
  • программу обучения в группах не менее чем на три года;
  • методику подготовки инструкторов.

Стиль — усеченная система, разработана определенная манера ведения рукопашного боя.

Гимнастика — набор упражнений направленных на получение определенных результатов в области здоровья или психофизических возможностей.

Техника — набор приемов, сходных по своей направленности.

Прием — одиночное действие, позволяющее достичь определенного результата.

Источник: Система славянских единоборств «Кривич»

Статья — Все виды боевых искусств

Рубрика — Видео всех видов боевых искусств